دست هایم در جیب های این پالتو گم شده..
سه شنبه, ۷ آذر ۱۳۹۱، ۰۷:۱۵ ق.ظ
در جاده ای که به تو نمی رسد
تمامِ قدم ها
باید که قلم شوند...
نمی دانم چطور باید شروع کنم.. دست تکان بدهم یا فقط نگاهشان کنم.. لبخند دلربا داشته باشم یا صورت التماس گونه.. ماشین های مدل بالا از لاین سرعت می گذرند.. و.. ماشین های مدل پایین زیاد مطمئن نیستند...
نه این بچه فوکولی خوب نیست.. برو آقا.
بعدی ترمز می کند.. زل می زنم در صورت "آقای" راننده.. زیادی پیر است.. انگاری می خواهد مرا ببلعد.. نه.
کاش کار دیگری از دستم بر می آمد.. ولی الان چاره ای ندارم.. عقب تر می روم و تکیه می کنم به تن یخ زده ی گاردریل.. زل می زنم به ماشین های در حال گذر.. به بوق هایشان گوش می سپارم و نگاه هایشان را مزمزه می کنم... آیا جنتلمنی در این شهر نیست تا در گرفتن پنچری مرا یاری کند؟!(از آرشیو اینجا)
من دردانه های ریز حرف..
