آهای مدعی ِ بندگی..
سه شنبه, ۲۵ تیر ۱۳۹۲، ۱۰:۱۱ ق.ظ
بالغ بر هفده ساعت گرسنگی و تشنگی را صبر می کنیم. محض رضای خدا مراقب زبان و گفتار و نگاه و حتی میمیک صورت و ابرو بالا انداختن و نیشخند و خیلی رفتارهای ریز و درشت دیگرمان هم باشیم. اول از همه با خودم هستم.
اینها را حذف کنیم، روزه در این هوای گرم و روزهای طولانی، ظلم مطلق است بر معده و روده و سلول های مغزی.
