دل هم دل های قدیم
دوشنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۲، ۰۵:۴۶ ق.ظ
گاهی این دل سنگینی می کند به روی سینه ام
راه که می روم،خس خس روی زمین کشیده می شود
می نشینم راه نفسم را می بندد؛ قلاده ی سنگین پولادینی شده که چشم ندارد دویدن مرا ببیند
دل هم دل های قدیم
دل که نه، بال پرواز بود روزی...
+ راه خلاص ندارم.
++ تنها کار مفید این روزهایم اینست که وبلاگ می نویسم و وبلاگ می خوانم.
+++هرگز هنگام گذر از جاده، به گندمزاری رسیده اید؟ دمی به وزش باد در آن نگریسته اید؟
