جامعه ی کثیفی ه، بیشتر برای زن ها و دخترها که به هر دلیلی دوست دارند کار کنند و در اجتماع باشند....
جامعه ی کثیفی ه، بیشتر برای زن ها و دخترها که به هر دلیلی دوست دارند کار کنند و در اجتماع باشند....
با توجه به قطع روابط دیپلماتیک با عربستان قبله یعنی حلقه چشم مستت...
اون پایین، سمت چپ، در قسمت پیوند ها یه لینک هست به اسم: من در اینستگرام..
دوست داشتین فالو (یا به قول دوستی پیروی) بفرمایید... دوستانِ جان ...
1- اگر وزیر، اوباما رو که دید سرش رو کج می کرد به سقف نگاه میکرد، ما مشت محکمی زده بودیم بر دهان شیطان؟
2- چی شد که ما رفتیم به شیطان رو سنگ بزنیم، فرش زیر پامون رو کشید همگی خوردیم زمین؟
3- مگه نه اینکه همه مون باور داریم، هر جمله و لحن منفی تبعات بد و منفی برای خود آدم داره؟ مگه نه اینکه ضمیر ناخوداگاه صدای ما رو می شنوه و بهش عمل می کنه؟ پس چرا یسره می گیم مرگ بر آمریکا؟ چرا؟ همشم داریم به بدترین مدل های ممکن کشته می دیم؟ بس نیس واقعا!!
جالبش اینه که اینا همش در سطح ادم های تریبون به دست ه و مردم کوچه بازار، چپ و راست، همه ازین اوضاع رنجورند...
کشته شدن عجیب و فاجعه آمیز مردم در یک اجتماع مسلمانی، آدم رو از دین و مذهبش می ترسونه....! واقعا که اتمسفر بدی در فضا جاری شده.... اونوقت یک عده دغدغه شون اینه که چرا ظریف با اوباما دست داده!!!! ویدعوی لبیک خواندن قاری برتر دنیا، تلنگری نیست بر این آدم ها؟ مرگ نزدیکه، خیلی نزدیک، به جای خدمت به مردم، چوب لای چرخ زندگی نذارین.
عنوان: #سید_حمید_رضا_برقعی
وقتی خبر قهرمانی تیم فوتسال بانوان در آسیا رو شنیدم، سریع به نیلوفر اردلان فکر کردم، که بی شک خوشحالی بزرگی تو دلش هست ولی احتمالا غم سنگینی هم تو وجودش رسوب کرده که چطور شد که تو این پیروزی سهیم نبوده...
ما زن ها برای نجات خودمان از چنگال بعضی زن خوارها چه کرده ایم؟ چه می کنیم؟ چقدر عجیب....
+ عنوان از سهراب سپهری
رفتن به حج (سفرهای زیارتی) یک مساله کاملا شخصی است، نمیشه برای دیگران خط مشی تعیین کرد، مثه اینکه به یکی بگی چرا می ری تایلند؟ یا چرا می ری کویر؟ یا چرا اصلا نمی ری سفر! این حرفای نون دادن و اینام، یکم بزرگنمایی می شه، مثلا اون یارو که با پورشه 2میلیاردی تصادف کرد و امثال اون در مهمونی های خفنی که صدبرابر سفر حج، هزینه بر میداره، و اصلا هم به یاد خدا و کمک به دیگران نیستن (شایدم بان) ، چرا کسی به این حجم پول های هدر شده توجهی نمی کنه! بحث کفر یا ایمان نیست، هرکس خدای خودش رو و انسان خوب بودن رو یه جور (به روش خودش) پیدا می کنه و عمل می کنه ،نمیشه این موضوعات رو و موضوع انتخاب شخصی افراد برای سفر (یا به جا اوردن عمل واجب مذهبی یا .... ) رو با این حرف ها تحت شعاع قرار داد. به قول مارمولک: برای رسیدن به خدا، به تعداد آدم ها راه هست.
نشسته ام به حساب و کتاب، ده سال پیش یعنی .... بگذار فکر کنم، اوووم، کجا داشتم می رفتم، بانک! نهصد هزار تومن پول، برای تو پول زیادی است دختر، به هیچکس بدون سند و مدرک پول نده... با این پول می توانی نه تا سکه بخری و سال ها بعد به قیمت خوبی بفروشی، صدایت که هنوز آرام و ترسیده است، زودتر بزرگ شو، برای بزرگ شدن تعلل نکن، تعلل نکن که آدم ها برای کوچک کردنت منتظر هیچ چیز نمی مانند، آدم ها؟ آدم های زندگی تو همیشه مسافرند، ازین مسافرهایی که آمده اند و کیفشان را گم کرده اند و با دست خالی سال هاست در شهر می چرخند، به این ها پول نده، اصلا هر چه فکر میکنم حتی یک نصیحت اخلاقی و عمیق و خاص هم از ده سال آینده برایت نیاورده ام، مردم سال ها بعد ازین روزهایی که تو هستی، فقط و فقط پول را می شناسند و با پول می سنجندت، پس بند کیفت را محکم کن تا می توانی طلا و دلار بخر و در پستوی خانه ات پنهان کن، پنهان شدن خودت زیاد هم لازم نیست، همه تو را خواهند دید در فیسبوک و وایبر و تلگرام و.... نترس کسی زیبایی تو را نخواهد دزدید اما پول هایت را چرا!... هوووم؟ گیر داده ام به پول؟ بله خب از کودکی تنها سوال وزینی که معلم ها از ما می پرسیدند همین بود؛ فلان چیز مهم تر است یا ثروت؟ خب ما هم ساده و جوگیر می گفتیم فلان چیز، اما خب تجربه با من بود، پول داشته باشی، می توانی خودت را زیبا کنی، در دانشگاه آزاد ارشد و دکتری بخوانی، برای خودت بیزینس راه بیاندازی و ... فقط با نمایش ساده داشته هایت کلی هم لایک داشته باشی، لایکت که زیاد شود حس خوبی است، از آن حس های خوبی که جای خالی همه چیز را در قلبت پر می کند، جای خالی آدم ها، جای خالی محبت ها، لبخند ها، بازی ها، مهمانی ها... خب پس نگران هیچ چیز نباش، خودت را پنهان نکن، فقط پول هایت، بگذار پول روی نهصد هزار تومنت بیاید، هر چه باشد ازینکه اون پسره ی خیکی پولت را بالا بکشد بدتر نیست، که یک روز فقط برای اینکه دیگر صدایش را نشنوی و ریختش را نبینی از خیر پولت بگذری!
آفرین دختر خوب ده سال پیش، متنبه شو و به کانون گرم خانواده ات برگرد. تا نرفتی آخرین سخنان قصارم رو هم به تو بگویم: نگذار حتی یک گرم به وزنت اضافه شود که ده سال دیگر از هر چیزی آزار دهنده تر است و تنها چیزی ست که از دست پول هایت کاری ساخته نیست هااا، گفته باشم ....
+فقط محض شرکت در مسابقه..