تخمگذار و با پاهایی که در قصه ها به زشتی تعبیر میشود...
نزدیک به چهل گونه مختلف دارد که کلاغ ابلق و سیاه و هندی و کلاغ لاشه از معروفترین آنهایند... همه چیز خوار است و...
کلاغ در قصه ی روباه و پنیرش.... قصه ی تقلید راه رفتن از کبک... و چند قصه دیگرو در پایان تمام قصه های ایرانی سر و کله اش پیدا میشود.. پیدا می شود ولی به خانه اش نمی رسد.
کلاغ نماد خبرچینی و صدای بد و عمر بیهوده ی بلند و end سیاهی و خیلی چیز های بد در فرهنگ عامه ماست.
به قول "سهراب":
من نمی دانم
که چرا می گویند: اسب حیوان نجیبی است
و کبوتر زیباست
وچرا در قفس هیچ کسی کرکس(کلاغ؟!) نیست
گل شبدرچه کم ازلاله ی قرمز دارد
چشمها را باید شست
جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد.
فکر میکردم اگر کلاغ نبود... واقعا زندگی ما چه تغییری میکرد.... اینکه در چرخه حیات تاثیر داره بماند... مثل خیلی چیزهای دیگر که از حکمت بودنشان بی خبریم.. فقط صدایی یا تصویری که به تعبیر بعضی ها زشت است کم یا زیاد می شد....
قبل تر ها می گفتند صدای کلاغ شوم است... ولی بعد از نمیدانم کدام فیلم بود که ماهیتش تغییر کرد و حالا اگر اول صبح صدای کلاغ را بشنوی تعبیر به خوش شانسی در آن روز می شود...
به همین سادگی یکی از کاربرد های بدش به خوبی تبدیل شده....
اگر کلاغ نبود؛ چه کسی خبر میاورد؟ چه کسی قصه را تمام می کرد؟ چه کسی با چهل کلاغ دیگر خبرسازی میکرد؟ موی پر کلاغی چه معنی داشت؟ چه کسی در کارتون ها اشیاء قیمیتی را می دزدید؟
پ.ن:غروب ها ، قارقار کدام جاندار حس پاییز را در دلم می ریخت؟!!/اگر کلاغ نبود./
شما بگو؟
