فلش مموری رو نصب می کنم و ترک به تِرَک می زنم جلو، هیچ آهنگ غمگینی پیدا نمی کنم... وقتی غمگینم.
فلش مموری رو نصب می کنم و ترک به تِرَک می زنم جلو، هیچ آهنگ شاد و شنگولی پیدا نمی کنم... وقتی شادم و شنگول.
من یه آدم معمولی متوسطم که یه آهنگ غمگین گریه دار و یه آهنگ شاد رقصی بین 300-400 تا آهنگ منتخب من پیدا نمی شه!!
نقشه های زیادی برای سفر رفتن و زندگی کردن داریم، همه ما، برای ساختن خونه های بزرگتر و زیباتر، برای داشتن لباس های زیبا، کتاب های بیشتر..
و چقدر چمدان زمین گذاشتیم و لباس ها رو به رگال های فروشگاه ها برگردوندیم و از پشت شیشه های مات به درون کافه ها نگاه کردیم و در قنادی ها از جلوی کیک های بزرگ گذشتیم...
خیلی از کارهای به ظاهر ساده زندگی رو نمیشه به تنهایی تجربه کرد، نمیشه تنها رفت، نمیشه تنها برگزار کرد.. هیچ ارتباط مستقیمی هم با جنسیت نداره، زن و مرد نداره، آدم نمیتونه هرسال برا تولد خودش یه کیک بزرگ بخره و شمع فوت کنه، آدم نمیتونه ماهی یکبار لباس مجلسی شیک و پیک بپوشه و یه گروه موسیقی م دعوت کنه و تنهایی مهمونی برگزار کنه، آدم میتونه تنهایی سفر بره، اما یه جایی تو دل جنگل، یا تو شب های کویر، یا نیمروز های ساحلی، یه روزی یه جایی دلت میگیره و وقتی برگشتی چمدونت رو تهِ تهِ ته انباری قایم میکنی...
تنهایی خیلی کارها می شه کرد ولی انجام بعضی کارها، همراه میخواد، دوست میخواد، یار میخواد، مشوق میخواد، راهنما میخواد، معلم میخواد...
آدمیزاد برای تنهایی بودن و تنهایی رفتن و تنهایی خوابیدن و تنهایی بیدار شدن، خلق نشده...
اما چه میشه کرد.. تعداد زیادی از ما ها، مدت هاست، خیلی از روزمرگی های زندگی رو کنار گذاشتیم و تبدیل شدیم به یک نصفه نیمه زندگی کن ِ درست حسابی.
پیشاپیش سال نو بر شما مبارک دوسست عزیز،
آرزو میکنم روزای پیش رو براتون بهترینِ روزها باشه.
26اسفند94
«بـهار پشت در است»
الهام محمودی
اینجا تهران است، اینها شکوفه های درخت توت، آن گوشه ای از خانه ما و آن یکی هم آسمان ابری شهر است در آستانه #نوروز ..
شاعر میگه، آسمون بغض شو خالی میکنه، آدمو حالی به حالی میکنه.. . حالی به حالی منظورش همون «حول حالنا»ی خودمان ست....
اگر قرار باشه امسال فقط یه آرزو براتون برآورده بشه، اون چیه!؟ #هزوارش_خلقت
در گیر و دار آمد و شد ها، در گذر روزها، در پس گرما و سرمایی که چشیدیم، باز یک سال بر دانسته ها، دیده ها، تجارب و آگاهی ما افزوده شد، شاید طرواتی و یا جوانی ای کمرنگ شده باشد ولی در سوپرمارکت کائنات هرچه بدهی در ازایش چیزی دریافت می کنی... چگونه گذشت و چگونه گذراندیم، بماااند.... به 365 روز بعد ازین بیاندیشیم و برنامه های بهتر و متعالی تر و بیشتر دیدن و بیشتر شنیدن و بیشتر سفر کردن و بیشتر محبت کردن و مهرورزیدن و بیشتر درآغوش کشیدن و بیشتر و بیشتر انسان بودن...
بیایید نیت کنیم در روزهای پیش رو کمتر اسیر روزمرگی شویم و کمتر تکرار کنیم و کمتر بگذریم...
سیاهی که سپید شود، همیشه صبح دل انگیز نیست، گاهی...
گاهی مثل همین حالا، جوانی ای است که می گذرد...
دیدن این که دختری بر ترک یک موتور سوار است و سرش را بر تخت کمر مرد جوان خوابانده و او را محکم و در اوج آرامش در آغوش کشیده، طوری که مبادا لحظه ای را و آنی را از دست بدهد،..
دیدن چنین دختری، این حس را در من قلقلک می دهد که نکند هرگز هیچ مردی، به هیچ زنی دروغی نگفته و خیانتی و کوتاهی ای نکرده است که...
باید تو روزای برفی و سرد... یکی باشه دست ادم رو بگیره و دل آدم رو گرم کنه...!
دنیای درونی من از صدای هر گونه مردی تهی است.
مردها تبدیل شده اند به شخصیت های مجازی، به کیبورد، به اندروید، به حروف، به ....
جامعه ی کثیفی ه، بیشتر برای زن ها و دخترها که به هر دلیلی دوست دارند کار کنند و در اجتماع باشند....
