دوستی از جنس آب، زیر پوستِ شهر
شنبه, ۲ مهر ۱۳۹۰، ۰۷:۴۹ ب.ظ
گاهی گمان می کنیم زندگی ها سرد و مادی شده ، آنقدر که فراموشی را نصیب روزهایمان می کنیم.. ولی انجمادش رو دست می خورد ، وقتی هنوز دوستی در گوشه ای از این شهر ِ دود اندود به یاد دوستی دیگرست.
انجمادش ذوب می شود در برابر اینهمه محبتِ بی دریغ... همانطور که من صبح امروز با یک پیامک کوچک ، شب سردی را سحر کردم.
بی شک این قالب بهترین هدیه ای ست که می توانست حال و هوای این روزهایم را تکانی بدهد..
برای مخاطب خاص: بی اندازه سپاسگزارم.
۹۰/۰۷/۰۲