دختر قالی می شدم
اگر وبلاگی که دارید ، اولین وبلاگی نباشد که از اول داشته اید ، بی شک یا نامش را عوض کرده اید و یا گاهی به سرتان می زند که چنین کنید. دلیل عمده اش هم همین که روحیات و علایق و شناخت و خواسته مان از وبلاگ نویسی تغییر کرده و بی شک به تعالی رسیده... منظور اینکه بهتر شده..البته ان شاء اله..
بگذریم.. من خودم همین وبلاگ را داشته ام و کوچه خوشبختم را... که دومی البت عمری ندارد.. جای ۲۲۲ را هم در دل من نخواهد گرفت.
موضوع این پست که می خوانید عنوان یا همان نام وبلاگتان است، بعضی نام ها دفعتی به ذهن خطور میکند، بعضی نام ها تقلیدی ست، بعضی ها به نام فیلم یا کتاب بر می گردد و بخش عمده تری به ترکیبی از فعل نوشتن یا کلمه وب یا نامه یا کاغذ یا خط و یا نوع مدرنش ؛خانم یا آقای فلانی...
بنظرم اغلبش بازی با کلمات هستند...
مثلا همین وب خودم، بخاطر علاقه شدیدم به دلفین ، در ابتدا دلفین نگار بود و بعد ها توضیح پایینش همین "حرفهایی که به سختی.."، بعدتر ها دلفینش رو برداشتم و "حرفها.." رو بردم بالا و بعد حدود یک سال و نیم پیش ،این جمله هزوارش را در یکی از پست هایم نوشتم که بعدتر خیلی شیفته ی جمله ی خودم گشتم و بردم گذاشتم آن بالا...
تا رسید به اینجا... این "خدایا حال که به زمین سر زدی " هم یکی از پست های همین جا بود..
اینهمه آسمون و ریسمون کردم که بگم ، بیایید و بگویید فلسفه نام وبلاگتان چیست و اینکه اگر با شخصیت و علایق حالایتان می خواستید نامی بگذارید ،انتخابتان چه بود؟
من شاید بعد از کوچه خوشبخت ، دختر قالی رو انتخاب می کردم.
*یک پست بلند بالا نوشته بودم و تمام دیروزم رو شرح داده بودم، یک دور که خواندم پشیمان شدم ، تصمیم گرفتم یک پست مخاطب محور بفرستم روی خطوط مجازی... این شد که خواندید..بدون ادیت.
یک جایی شنیدم:
از دار بالا رفت
نخ ها که پاره شد
نقش زمین شد ؛ قالی
,
