گرفته حالی ما را کسی نمی فهمد، ترنج قالی ما را کسی نمی فهمد
سه شنبه, ۱۶ تیر ۱۳۹۴، ۰۴:۲۷ ق.ظ
شاعرهایی هم هستند که از دنیا فقط دوتا صندلی خالی می خوان...
ولی شاعر حواسش نیست، چیزی که تو دنیا زیاده صندلی های خالی ه...
اینکه چه زمان و چطوری پر بشه این صندلی ها، این مهمه...
گرفته حالی ما را کسی نمی فهمد/ شکسته بالی ما را کسی نمی فهمد
شبیه دهکده های جزامیان هرگز/ غم اهالی ما را کسی نمی فهمد
همیشه آفت از این روستا گذر کرده است/ بلای شالی ما را کسی نمی فهمد
هزار حور و پری در دلش نشسته ولی/ ترنج قالی ما را کسی نمی فهمد
اگر چه وارث #شعر هزار ساله شدیم/ بزرگ سالی ما را کسی نمی فهمد
#علیرضا_نعمتی
+بیشتر وبلاگ هایی که می بینم آرشیو قدیمی شون برگشته، من چرا از اخر 92م به این ور دیگه بر نمی گرده؟
